SéVéN Kızın Son Séslénişi ...

Paz Mart 15, 2009 6:44 pm

Bitti mi şimdi?
Nasıl yani?
Bir elveda bile demeden mi bırakacaksın beni?
Son bir kez öpmeden, dokunmadan mı?
Hep özleyecek miyim seni?
Hiç benim olmayacaksın bundan sonra değil mi?
Her şey bitti, bitiyor belli…
Ben gene özleyeceğim. Tekrar ve sürekli acı çekeceğim ve asla unutmayacağım biliyorum…
Gerçekleri görmekte zorlanıyorum. Ne seninle ne sensiz…
Peki sen… Sen bensiz nasıl yapacaksın? Özlemeyecek misin?
Ya da? Sen benim kadar sevdin mi?
O zaman nasıl bıraktın beni?
Nasıl dayanacağım sensizliğe, çaresizlikle nasıl savaşacağım?
Gitme…
Yanımda kal…
Tekrar benim ol…
Bırakma beni…
Ben yalnızca seni sevdim, ne olur dene, eskisi gibi sevmeye çalış.
Eğer başaramazsan gidersin, sevemiyorsan tutmam seni.
Geçmişi unutamamışsın belli… Ama beni unutacaksın…
Geçmiştekileri şimdi yaşarsın rahat bırakırım seni.
Sevemiyorsan gidersin…
Başkasını seversin, benim yerime onu öper ona sarılırsın
Ama hiç kimse benim sevdiğim kadar sevemez seni.
Hiç kimse benim kadar hak edemez.
Dokunuşlarım,
Sevgimle ısıttığım kalbini kimse benim kadar saramaz.
Ben gerçek kalbimle yaşadım seni, bütün sevgimle, her şeyimle…
Şimdi bırakıyorsun…
Olabilir git, hiç düşünme bile yaşananları
Yıllar sonra aklına gelir. Sakın yakmasın canını geçmiş yıllar, yaşananlar üzmesin seni.
Seni üzen ayrılığımız olsun, benim sebebim olan ayrılığımız.
Pişmanlık duyma sakın! Çünkü ben pişman değilim asla pişman olmadım.
Belki yalnız kaldım ama…
Yanımdaki senle yaşadım. Senin hayalinle avundum.
Sensiz geçen her günümde öldüm.
Hep son hatıraları anımsadım, asla beni bırakmayacak, hep benim olacaktın.
Şimdi ise sensizlikle savaşıyorum.
Bencil değilim. Sadece aptalım, kabullenemedim.
Doğru her geçen gün yenildim.
Gene de pişman değilim.
Seni seviyorum ve hep seveceğim…